Με τρίμηνες προσλήψεις και με τιμωρητικές διατάξεις δεν αντιμετωπίζεται η πανδημία.

 

Ουσιαστικά μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων - Oχι μεταφορά της ευθύνης στους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές!

Η κυβέρνηση, μπροστά στο τέταρτο κύμα της πανδημίας, όφειλε ήδη να έχει πάρει μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων. Αντί γι’ αυτό, ψήφισε μέσα στο κατακαλόκαιρο ένα ακόμα αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που πλήττει τα μορφωτικά δικαιώματα χιλιάδων μαθητών. Οι ευθύνες της είναι τεράστιες!

Εδώ και ενάμιση χρόνο έχουν διατυπωθεί με σαφήνεια από όλα τα σωματεία εκπαιδευτικών, τους συλλόγους γονέων, τα μαθητικά συμβούλια αιτήματα, τα οποία η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να εφαρμόσει.

·         Απέναντι στο αίτημα για μείωση του αριθμού μαθητών ανά αίθουσα, απάντησε με αύξηση του μέγιστου αριθμού μαθητών, ενώ σχεδιάζει την κατάργηση εκατοντάδων ολιγομελών τμημάτων σε όλη τη χώρα.

·         Απέναντι στο αίτημα να καλυφθούν όλα τα κενά και να προσληφθεί επιπλέον προσωπικό, ώστε να καλυφθούν οι μεγάλες ανάγκες που έχουν προκύψει, η απάντησή της ήταν χιλιάδες κενά σε όλη την Ελλάδα μέχρι και τον Φλεβάρη, τρίμηνες συμβάσεις εργασίας που τις γενικεύει, μέσα από νέα τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο για το κτηματολόγιο(!), διορισμοί που οριακά υπερβαίνουν τις φετινές συνταξιοδοτήσεις.

·         Απέναντι στο αίτημα για μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ του ΕΟΔΥ μέσα στα σχολεία, περιορίστηκε στα self-test δημιουργώντας πρόβλημα σε χιλιάδες μαθητές σε όλη τη χώρα, πετώντας το μπαλάκι για άλλη μια φορά στους εκπαιδευτικούς που έκαναν τεράστιες προσπάθειες για να μην αποκλειστούν οι μαθητές από την εκπαιδευτική διαδικασία.

·         Απέναντι στο αίτημα για προτεραιοποίηση των εκπαιδευτικών στους εμβολιασμούς, σχεδίαζε να ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί τέλη Μάη και μόνο μετά από έντονες πιέσεις από το εκπαιδευτικό κίνημα, άνοιξε την πλατφόρμα εμβολιασμών στις 21 Απρίλη, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων να ολοκληρώσει τη διαδικασία του εμβολιασμού μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς.

Αντί να λάβει υπόψη της σοβαρά τις ευθύνες που τη βαραίνουν για το γεγονός ότι με τις παλινωδίες της εδώ και δύο χρόνια τα σχολεία υπολειτουργούν, για μια ακόμα φορά προσπαθεί με επικοινωνιακά τρικ να πετάξει το μπαλάκι της ευθύνης από πάνω της, αναζητώντας αποδιοπομπαίους τράγους. Είναι πραγματικά ντροπή να κουνάει το δάχτυλο στους εκπαιδευτικούς.

Είναι γελοίο την τελευταία στιγμή, μέσω τροπολογίας, να θεσμοθετεί και πάλι τον απαράδεκτο και αντιπαιδαγωγικό θεσμό των Τριμηνιτών εκπαιδευτικών, για να καλύψει τα κενά και τις ανάγκες της πανδημίας.  Μέσω της ίδιας τροπολογίας, επιπλέον, να εισάγει ποινές (περικοπή αποδοχή, απόλυση για αναπληρωτές κ.α.) για συναδέλφους που δεν είναι εμβολιασμένοι και δε θα προσκομίζουν για την είσοδό τους στο σχολείο μοριακό ή rapid test, επιδιδόμενη για άλλη μια φορά στο προσφιλές της κυνήγι μαγισσών! Ο κλάδος απέδειξε με τη στάση του ότι είναι συνεπής απέναντι στα υγειονομικά μέτρα, έβαλε πραγματικά πλάτη χωρίς καμία βοήθεια, προκειμένου να κρατήσουν οι μαθητές μια στοιχειώδη έστω επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία.

·         Φρόντισε για την τήρηση όλων των μέτρων προστασίας, όσο τα σχολεία ήταν ανοιχτά, τη στιγμή που η κυβέρνηση ακολουθούσε την πολιτική της μάσκας-αερόστατο και του παγουρίνο.

·         Στήριξε με προσωπικό κόπο και κόστος την εκπαιδευτική διαδικασία, όταν τα σχολεία ήταν κλειστά, χωρίς καμία βοήθεια.

·         21.000 συνάδελφοι με την ψυχή στο στόμα εμβολιάστηκαν κυνηγώντας τα ακυρωμένα ραντεβού.

·         Πάνω από το 75% των συναδέλφων έχει ήδη εμβολιαστεί, ενώ αρκετοί συνάδελφοι έχουν νοσήσει.

Οι κυβερνητικές ευθύνες είναι πλέον εγκληματικές, δεν μπορούν να κρυφτούν από επικοινωνιακά τεχνάσματα, δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από τη μόνιμη επίκληση της ατομικής ευθύνης, τον εκφοβισμό και τις απειλές προς τους εργαζόμενους.  Καλούμε όλο τον κλάδο, τους γονείς και τους μαθητές να δώσουμε τη μάχη, να μείνει το νομοσχέδιο-τερατούργημα στα χαρτιά και ταυτόχρονα να απαιτήσουμε άμεσα μέτρα για τη λειτουργία των σχολείων.

Συμπεράσματα από την πείρα των εκπαιδευτικών συστημάτων στην Ευρώπη

 

• Το ΥΠΑΙΘ για μια ακόμη φορά, τηρώντας την παράδοση, καταθέτει μέσα στο κατακαλόκαιρο προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο: «Αναβάθμιση του σχολείου και ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών».

  Σίγουρα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, είναι συνέχεια των νομοσχεδίων για το Λύκειο, την Τεχνική Εκπαίδευση, την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Είναι μέρος ενός συνολικού σχεδιασμού που εδώ και 30 χρόνια υλοποιείται στις χώρες της ΕΕ και πλευρές του, με συνέπεια, εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

  Κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης, στην προσπάθειά της να στηρίξει το νομοσχέδιο που ήδη είναι απαξιωμένο σε μεγάλη μερίδα εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, η υπουργός διατυμπάνιζε ότι «σε όλη την Ευρώπη μόνο η Ελλάδα και η Βουλγαρία δεν έχουν σύστημα αξιολόγησης», ότι «μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν ένα και μόνο σχολικό εγχειρίδιο», ότι η κυβέρνηση παλεύει για ένα σύγχρονο σχολείο που θα το υπηρετούν αξιολογημένοι ικανοποιητικώς και κατάλληλα επιμορφωμένοι εκπαιδευτικοί. Ψέγει το συνδικαλιστικό κίνημα, όσους αντιστέκονται, υποστηρίζοντας ότι επιτέλους πρέπει να ακολουθήσουμε τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, αφήνοντας πίσω τις «αγκυλώσεις». Εχει αξία, λοιπόν, να μελετήσουμε το πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, το τι επιπέδου μόρφωση δίνει στα παιδιά που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

  ***

  Στη Γερμανία, ενιαίο χαρακτήρα έχει μόνο το τετραετές δημοτικό σχολείο (Grundschule). Αμέσως μετά, σε ηλικία 11 ετών, το συμβούλιο του σχολείου συστήνει στον μαθητή ποιον από τους τρεις τύπους σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα ακολουθήσει: Το Hauptschule (5ο έως 9ο έτος φοίτησης) που οδηγεί σε τεχνικές σχολές, το Realschule (5ο έως 10ο έτος φοίτησης) που οδηγεί σε ένα γενικό απολυτήριο και σε επαγγελματικές σχολές και το Gymnasium (5ο έως 12ο ή 13ο έτος φοίτησης) που δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης στο πανεπιστήμιο. Υπάρχει και η επιλογή του Gesamtschule, που είναι μεικτό σχολείο. Από την ηλικία των 11 ετών, ο μαθητής οδηγείται σε διαφοροποιημένα αναλυτικά προγράμματα, βιβλία, ακόμα και χρόνια φοίτησης! Παρότι προβλέπεται η δυνατότητα μεταπήδησης των μαθητών από τον έναν τύπο σχολείου στον άλλο, αυτό δεν είναι κάτι σύνηθες, ειδικά μετά την ηλικία των 13 ετών, λόγω της μεγάλης διαφοράς επιπέδου μεταξύ των σχολείων. Είναι εξαιρετικά απίθανο μαθητής από το Hauptschule και το Realschule να έχει το γνωστικό επίπεδο να παρακολουθήσει το πρόγραμμα του Gymnasium από μια ηλικία και μετά.

Το ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ του ΠΑΜΕ παρουσιάζει παράσταση με τίτλο ΤΕΧΝΟΓΡΑΦΙΑ. Τετάρτη 21/7/2021, ώρα 21:15 στον Κήπο του Λαού

 

 

Δελτίο τύπου - Κάλεσμα

Η Τέχνη  και  η  σημασία  της, η Τέχνη  ως  κινητήρια  δύναμη  του  λαού. Η Τέχνη  που  κινητοποιεί, εμπνέει  και  εμπνέεται. Η Τέχνη  ως  ψυχική  ανάταση, που  στέκεται  απέναντι  στο  ευτελές  και  στο  εμπορευματοποιημένο...

Η  παράσταση   με  τίτλο  ''ΤΕΧΝΟΓΡΑΦΙΑ'' που  παρουσιάζει  το ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΜΕ  επιχειρεί  να   αναδείξει  ακριβώς   τον  ρόλο  της  Τέχνης   μέσα  απ' τις    πολλές  μορφές  της, αφού  συναντώνται  επί  σκηνής  ο χορός, η ζωντανή μουσική, η ποίηση, η δραματοποιημένη  αφήγηση, η ζωγραφική, το βίντεο... Ένα  κάλεσμα  ψυχικής  αλλά  και  αγωνιστικής  ανάτασης  κόντρα  στη  ''σιωπή '' που  θέλουν να μας  επιβάλλουν…                            

Σκηνοθεσία - χορογραφία:  ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ  ΚΑΡΔΑΜΗ

Αφήγηση:   ΤΑΣΟΣ  ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ,  ΣΩΤΗΡΗΣ  ΜΠΟΥΧΑΓΙΑΡ

Δραματοποιημένη  αφήγηση:

ΝΑΤΑΣΣΑ ΙΩΝΑ,  ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗΣ             

Χορεύουν:

ΣΟΦΙΑ ΑΝΘΗ, ΔΑΝΑΗ ΚΑΡΥΔΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ  ΚΥΡΓΙΑΝΝΗ,                ΜΥΡΣΙΝΗ  ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ, ΕΛΕΑΝΝΑ   ΜΠΑΝΟΥ,  ΦΑΙΔΡΑ  ΜΠΟΖΙΚΗ,  ΒΑΛΙΑ  ΣΚΟΡΔΙΛΗ,  ΑΝΔΡΙΑΝΝΑ  ΣΥΡΙΜΗ

                                                                                                                   Τσέλο:  ΕΛΛΗ  ΚΕΤΕΝΤΖΙΑΝ 

Κρουστά:  ΓΙΩΡΓΟΣ  ΚΑΡΥΔΗΣ

Αction  painting:  ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ   ΖΑΧΟΥ

Επιλογή, επεξεργασία  κειμένων:  ΡΟΥΛΑ  ΚΑΡΔΑΜΗ

Επεξεργασία  βίντεο:  ΝΙΚΟΣ  ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ

Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα του νησιού μας να απολαύσουν την παράσταση, να προβληματιστούν και να εμπνευστούν… 

Η  παράσταση   θα  γίνει   την  Τετάρτη  21  Ιουλίου  στον Κήπο  του  Λαού  στις  21.15 και θα είναι ελεύθερη η είσοδος.

Στηρίζουν:

·         Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

·         Συνδικάτο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, Επισιτισμού-Τουρισμού Κέρκυρας

Συνδικάτο Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Κέρκυρας

 

 

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ – ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ, ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

 ΑΡΘΡΑ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ

 

Κατατέθηκε στη Βουλή το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, που μετατρέπει το σχολείο σε επιχείρηση, διευρύνει τις μορφωτικές ανισότητες των μαθητών και απαξιώνει το ρόλο του εκπαιδευτικού. Έχουμε κάνει αναλυτική κριτική στο νομοσχέδιο την περίοδο που ήταν στη διαβούλευση. Η τελική του μορφή είναι ακόμα χειρότερη! Έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής, ότι δήθεν παίρνουν υπόψη τη διαβούλευση των φορέων, που η πλειοψηφία τους είναι κάθετα αντίθετη στο ν/σχ.

Είναι χαρακτηριστικές οι προσθήκες στο τελικό σχέδιο νόμου, οι οποίες αποδεικνύουν ότι, κυβέρνηση και Υπ. Παιδείας, ΔΕΝ επιδιώκουν την αναβάθμιση του σχολείου και του εκπαιδευτικού, αλλά ακριβώς το αντίθετο.

·           Με το άρθρο 56, το ΥΠΑΙΘ ρίχνει κάθε φύλλο συκής σε σχέση με τους σκοπούς και τον ρόλο της αξιολόγησης. Η μη συμμετοχή στις διαδικασίες της αξιολόγησης χαρακτηρίζεται ως πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο θα τιμωρείται με πειθαρχικές ποινές. Αποκαλύπτεται ο βαθιά τιμωρητικός χαρακτήρας της αξιολόγησης. Η μη συμμετοχή στην αξιολόγηση, ατομικά ή συλλογικά, επισείει την ποινή της στέρησης μισθού (ενός μήνα), αλλά και αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης. Όλο το διάστημα της διαβούλευσης αποκαλύφθηκε ο βαθιά αντιπαιδαγωγικός – αντιεκπαιδευτικός χαρακτήρας της αξιολόγησης. Αφού το ΥΠΑΙΘ δεν κατάφερε να εξαπατήσει, τώρα σηκώνει τη ράβδο της τιμωρίας. Έτσι καταλαβαίνουν, κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ, την ενίσχυση των εκπαιδευτικών, που δίνουν την ψυχή τους στην προσπάθεια να μορφώσουν τα παιδιά. Απλώς ενημερώνουμε την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, ότι το 97% των συναδέλφων, που άφησε στα χαρτιά την λεγόμενη αυτοαξιολόγηση, δε διέπραξε κανένα πειθαρχικό παράπτωμα, αλλά συμμετείχε στην συλλογική απόφαση του κλάδου. Αυτές οι αποφάσεις είναι που ενοχλούν την κυβέρνηση και με τέτοιες διατάξεις επιχειρεί να καταργήσει κατοχυρωμένα δικαιώματα και ελευθερίες. Επιπλέον με το άρθρο 97, ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας, στα πλαίσια της εφαρμογής της λεγόμενης αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας, μπορεί να προχωρήσει μόνος του στη συγκρότηση ομάδων, στόχων και παραμέτρων, δηλαδή να υπερβεί τη συλλογική απόφαση των συναδέλφων! Το επόμενο βήμα είναι να συμπληρώνει το Υπουργείο από μόνο του τις αξιολογήσεις κάθε σχολικής μονάδας!

·           Στο άρθρο 100 διευρύνεται το αντιπαιδαγωγικό μέτρο της ανάθεσης διδασκαλίας. Τι λέει με λίγα λόγια; Ότι ο Διευθυντής ή ο Προϊστάμενος της σχολικής μονάδας μπορεί να αναθέσει έως και 5 ώρες υπερωριακή διδασκαλία για την κάλυψη διδακτικών αναγκών! Δηλαδή στην πράξη ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση του αριθμού των αναπληρωτών και φυσικά το «θάνατο» των ειδικοτήτων! Άλλο ένα μέτρο για την αναβάθμιση του σχολείου, η κάθε ειδικότητα να μη διδάσκει σύμφωνα με το επιστημονικό της αντικείμενο, αλλά σύμφωνα με τη λογική της εξοικονόμησης των εκπαιδευτικών. Αν αυτό είναι αναβάθμιση, τότε δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς θα είναι η υποβάθμιση!

·           Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και το άρθρο 171, το οποίο ορίζει ότι μπορεί να γίνεται ανάθεση υπερωριακής απασχόλησης για την κάλυψη κενών που αφορούν στην Ειδική Αγωγή (Τμήματα Ένταξης, Παράλληλη Στήριξη κ.ο.κ. ). Δηλαδή, στο κομμάτι της εκπαίδευσης που οι μαθητές χρίζουν ιδιαίτερης και αυξημένης φροντίδας, κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ απαντάει με υπερωρίες, αντί για μόνιμο επαρκές προσωπικό που θα καλύπτει τις αυξημένες ανάγκες αυτών των παιδιών.

 

Είναι εμφανές και από το τελικό σχέδιο νόμου, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα νομοσχέδιο εχθρικό προς τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Απορρίπτεται στο σύνολό του! Γι’ αυτό και η κυβέρνηση «τρέχει» να το ψηφίσει μέσα στην περίοδο της θερινής ραστώνης, σαν τον κλέφτη, που γνωρίζει ότι είναι ένοχος.

Έχουν τεράστια ευθύνη όλες αυτές οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, όλοι αυτοί οι συνδικαλιστές, που μας λένε ότι το ν/σχ κινείται σε θετική κατεύθυνση, ότι ανταποκρίνεται στις θέσεις του κλάδου (!!) ή ακόμα ότι δεν κάνει και τόσο τολμηρά βήματα. Είναι βαθιά υπόλογοι και εκτεθειμένοι στους συναδέλφους, για την στήριξη που δίνουν στη κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ, την πιο κρίσιμη στιγμή. 

Δε θα τα καταφέρουν! Εμποδίσαμε, πολλές φορές φέτος, μια σειρά αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς  (αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, ηλεκτρονική ψηφοφορία, κάμερες στην τάξη, ωράριο νηπιαγωγών, τηλε-απουσίες). Μαζικά, δυναμικά, συσπειρωμένοι στα σωματεία μας, θα το ξανακάνουμε και τώρα!

 

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ – ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΚΛΑΒΟΣ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ!

 

Πάνω από 60.000 (!) τα κενά στα σχολεία…

 

ü Να καλυφθούν όλες οι ανάγκες στην εκπαίδευση με μόνιμους διορισμούς. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών!

ü Καμία απόλυση συναδέλφου. Εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών!

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η υπουργός παιδείας ανακοίνωσε ότι μέσα στο καλοκαίρι του 2021 θα πραγματοποιηθούν 11.700 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών στη γενική εκπαίδευση. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έσπευσε μάλιστα αμέσως μετά να «τουιτάρει» για το πόσο περήφανος νιώθει που πραγματοποιούνται διορισμοί μετά από 12 χρόνια…!!!

Είναι τεράστιος εμπαιγμός και κοροϊδία να μιλάει η ΝΔ για 12 χρόνια αδιοριστία, όταν με συνειδητή πολιτική επιλογή τόσο της σημερινής κυβέρνησης όσο και των προηγούμενων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ συντηρούσαν αυτή την άθλια κατάσταση.

Εδώ και χρόνια ο κανόνας είναι τα σχολεία να ξεκινούν με τεράστιες ελλείψεις, να μην μπορούν να φτιάξουν πρόγραμμα μέχρι και τον Νοέμβρη, πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα να μη διδάσκονται ακόμα και μέχρι τα Χριστούγεννα, ολόκληρα σχολεία, ειδικά στις απομακρυσμένες περιοχές να αδειάζουν από εκπαιδευτικούς κάθε Ιούνιο. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα, αυτοί που έβαλαν ως Κυβέρνηση το χεράκι τους για να διαμορφωθεί αυτή η άθλια πραγματικότητα, να εμφανίζονται σήμερα ως σωτήρες, ως φιλεύσπλαχνοι που δήθεν νοιάζονται για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

 

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:

Τη φετινή σχολική χρόνια προσλήφθηκαν 52.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό για να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες λειτουργίας της εκπαίδευσης και όλα αυτά με 25άρια τμήματα, με τις περικοπές (ωρολόγιο πρόγραμμα Γυμνασίου, ολόκληρων μαθημάτων και αντικειμένων) σε ισχύ, με ακάλυπτα κενά μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς π.χ. στην παράλληλη στήριξη. Ταυτόχρονα, φέτος έκαναν αίτηση για συνταξιοδότηση περίπου 8.000 εκπαιδευτικοί. Με το «καλημέρα», λοιπόν, η σχολική χρονιά 2021- 2022 ξεκινάει με 60.000 κενά σε εκπαιδευτικούς.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι πρακτικά μη διαχειρίσιμη!! Τα σχολεία είναι αδύνατον να λειτουργήσουν με αυτούς τους όρους. Η διόγκωση των συμβασιούχων σε τέτοια μεγέθη δημιουργεί δυσκολίες ακόμα και στο ίδιο το Υπουργείο Παιδείας.  Οι 11.700 διορισμοί που εξήγγειλαν είναι οι 10.500 (+1200) που υπόσχονταν εδώ και χρόνια η προηγούμενη και η σημερινή κυβέρνηση.

Οι διορισμοί αυτοί σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των χιλιάδων ελλείψεων, το πρόβλημα της γενίκευσης της ελαστικής εργασίας -με ότι αυτό σημαίνει για τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Η κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν έχει σκοπό να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων. Τον Σεπτέμβριο του 2021 θα χρειαστούν πολύ πάνω από 45.000 αναπληρωτές. Οι συνάδελφοι που θα μονιμοποιηθούν δεν είναι άλλοι από αυτούς που εδώ και 15 χρόνια δουλεύουν στα σχολεία, που γυρίζουν όλη τη χώρα από άκρη σε άκρη και αναπληρώνουν τον εαυτό τους, που είδαν να τσακίζεται η προϋπηρεσία τους από το ν. Γαβρόγλου, που μπήκαν σε ένα ακριβοπληρωμένο κυνηγητό προσόντων. Χιλιάδες συνάδελφοι μας, η πλειοψηφία των συμβασιούχων, θα δουν «το τρένο των διορισμών» να χάνεται. Χιλιάδες που δουλεύουν για χρόνια εύλογα αναρωτιούνται αν και πότε θα ξαναγίνουν διορισμοί, για πόσα χρόνια ακόμα θα εργάζονται ως συμβασιούχοι, για πόσα χρόνια θα είναι όμηροι των εκάστοτε κυβερνήσεων. Πολλοί θα μείνουν εκτός διορισμών και εκτός δουλειάς εξ αιτίας των αδικιών του νόμου λαιμητόμου του ΣΥΡΙΖΑ που άφησε άθικτο η Ν.Δ.

 

Ένας είναι ο δρόμος για τους εργαζόμενους: Ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για μόρφωση και ζωή με δικαιώματα!

 

Οι αγώνες των εκπαιδευτικών και ιδιαίτερα των συμβασιούχων, η πάλη των Συλλόγων και των ΕΛΜΕ, όλα τα προηγούμενα χρόνια έφεραν στην επιφάνεια το ζήτημα της ελαστικής εργασίας, το ζήτημα των επιπτώσεων της αδιοριστίας στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Ανέδειξαν σε όλη την κοινωνία το πρόβλημα, στρίμωξαν και την προηγούμενη αλλά και τη σημερινή κυβέρνηση, γιατί το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που εργάζονται στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια είναι δίκαιο, είναι ρεαλιστικό. Αυτοί οι αγώνες έδωσαν και κάποιες μικρές νίκες όπως την άδειας ανατροφής, την άδεια για σοβαρές ασθένειες κ.α. Όλα αυτά τα χρόνια τίποτα δεν μας χαρίστηκε!

Οι νέοι συνάδελφοι χρειάζεται να πάρουν θέση στον αγώνα. Είναι η μόνη διέξοδος. Κλείνουμε τα αυτιά μας στα καλέσματα των σειρήνων που τόσα χρόνια μας θέλουν διασπασμένους τον καθέναν στην υποπερίπτωσή του ή την ομάδα του...Το παιχνίδι της αντιπαράθεσης για τις κατανομές μεταξύ των κλάδων, που καλλιεργείται σκόπιμα από την κυβέρνηση αλλά και δυνάμεις μέσα στο κίνημα στοχεύει στο να αποπροσανατολίσει από την ανάδειξη των πραγματικών αναγκών της εκπαίδευσης (βλ. συνημμένο πίνακα αναπληρωτών 2020 -2021), από τη διεκδίκηση της κάλυψης όλων των κενών και της μονιμοποίησης όλων των συμβασιούχων. Είναι βαριά εκτεθειμένοι απέναντι στον κλάδο και ιδιαίτερα απέναντι στους αναπληρωτές όσοι τροφοδοτούν αυτό το παιχνίδι, όσοι κρυφά και φανερά παζαρεύουν δήθεν κάποιες κατανομές σπέρνοντας τη διχόνοια μέσα στον κλάδο!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Είναι υποκριτικό η κυβέρνηση να μιλάει για αναβάθμιση και στήριξη της εκπαίδευσης την ίδια στιγμή που ετοιμάζεται να ψηφίσει ένα βαθιά αντιδραστικό ταξικό νομοσχέδιο, που μετατρέπει το σχολείο σε επιχείρηση, τους γονείς σε πελάτες, τη γνώση σε εμπόρευμα, που απαξιώνει τον ρόλο του εκπαιδευτικού και μέσω της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης επιδιώκει να τον φιμώσει.

Τις επόμενες μέρες χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια της κυβέρνησης. Να μην περάσει το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Μαζικά οι συμβασιούχοι συνάδελφοι να μπουν στον αγώνα. Να δυναμώσει η διεκδίκηση για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών της εκπαίδευσης, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που εργάζονται στην εκπαίδευση. Να δυναμώσει η διεκδίκηση ώστε να παρθούν ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας σε γνωστικό και ψυχοκοινωνικό επίπεδο, για να μειωθούν οι μαθητές στις τάξεις, για να στελεχωθούν όλες οι υποδομές από την πρώτη μέρα λειτουργίας των σχολείων.

 

Διεκδικούμε ένα σχολείο πραγματικά «αναβαθμισμένο», με βάση τις σύγχρονες ανάγκες για μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα!

Πλαίσιο πάλης προς τα Δ.Σ. των Συλλόγων Π.Ε και ΕΛΜΕ

 

Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα Νέο.

Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί,

βρομούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει….

Μπ. Μπρεχτ

Πλαίσιο πάλης προς τα Δ.Σ. των Συλλόγων Π.Ε και ΕΛΜΕ

ü Δε θα περάσει το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που μετατρέπει το σχολείο σε επιχείρηση, γενικεύει τις μορφωτικές ανισότητες και απαξιώνει τον εκπαιδευτικό.

ü Αγώνας για τις μορφωτικές ανάγκες της νέα γενιάς. Μαζικοί – μόνιμοι διορισμοί, μονιμοποίηση των αναπληρωτών! Μείωση του αριθμού μαθητών στις τάξεις. Μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την πανδημία!

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Μέσα στο κατακαλόκαιρο, κυριολεκτικά σαν τον κλέφτη, το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να ψηφίσει ένα ακόμα αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Μετά τις αλλαγές στο Λύκειο (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, τρόπος πρόσβασης, περικοπές αντικειμένων κ.α.), τη θεσμοθέτηση των εργαστηρίων δεξιοτήτων, την αύξηση του αριθμού μαθητών στις τάξεις και την «αυτοαξιολόγηση» του σχολείου, έρχεται να συμπληρώσει το παζλ των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προώθησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.

Το νομοσχέδιο με τον παραπλανητικό τίτλο «αναβάθμιση του σχολείου – ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού» αποτελεί βαθιά, αντιδραστική τομή στη λειτουργία και το περιεχόμενο του σχολείου, στον ίδιο τον ρόλο του εκπαιδευτικού.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και η ταυτόχρονη εφαρμογή όλων των νομοθετικών διατάξεων που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια συνιστούν αντιδραστική παρέμβαση στον πυρήνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας «στο τι και πώς μαθαίνουν οι μαθητές μας, στο τι και πώς διδάσκει ο εκπαιδευτικός και σε τι εργασιακό περιβάλλον θα δουλεύει από εδώ και εμπρός». Βάση του νομοσχεδίου  αποτελούν οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α, οι απαιτήσεις του ΣΕΒ και των εργοδοτικών ενώσεων για έναν μελλοντικό εργαζόμενο φθηνό, ευέλικτο και προσαρμοσμένο στις δικές τους ανάγκες για κερδοφορία, για ένα σχολείο πιο φθηνό για το κράτος και πιο «φιλικό» για τις επιχειρήσεις.

Η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ, ΦΟΡΤΩΝΕΙ ΚΙ ΑΛΛΑ ΒΑΡΗ
ΣΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ

Πίσω από τις εύηχες λέξεις και φράσεις όπως «αυτονομία» και «μεγαλύτερη ελευθερία στη λήψη αποφάσεων» η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας προσπαθούν να κρύψουν τους πραγματικούς τους στόχους. Το βασικό πρόβλημα του σημερινού σχολείου δεν είναι η έλλειψη αυτονομίας και οι δυσκολίες στη λήψη αποφάσεων (π.χ. για μια εκδρομή ή μια εκπαιδευτική δράση). Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Το πρόβλημα είναι ότι διαχρονικά οι κυβερνήσεις και το ΥΠΑΙΘ δεν αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες για τη σωστή λειτουργία του σχολείου. Δική τους ευθύνη είναι:

·         Τα 60.000 κενά εκπαιδευτικών εξαιτίας της αδιοριστίας.

·         Η μείωση των δαπανών για την Παιδεία κατά σχεδόν 2,2 δις € σε σχέση με το 2009 την ίδια ώρα που είμαστε 1^η χώρα στον κόσμο σε δαπάνες για το ΝΑΤΟ.

·         Η εγκατάλειψη των σχολικών υποδομών και τα χιλιάδες κοντέινερς μέσα στα οποία κάνουν μάθημα τα παιδιά μας, το γεγονός ότι σε ελάχιστα σχολεία υπάρχουν σύγχρονα εργαστήρια, βιβλιοθήκες κ.ο.κ.

Η ενίσχυση της λεγόμενης «αυτονομίας» του σχολείου, τόσο στο παιδαγωγικό μέρος όσο και στη συνολική λειτουργία (οικονομική, διοικητική, κ.λ.π.) θα οξύνει αυτά τα προβλήματα. Οδηγούμαστε σε μεγαλύτερη διαφοροποίηση των σχολείων σε όλα τα επίπεδα, στην ακόμα μεγαλύτερη ταξική κατηγοριοποίηση, στην ένταση των φραγμών στη μόρφωση, ιδιαίτερα των παιδιών των πιο φτωχών οικογενειών. Η κάλυψη ακόμα και στοιχειωδών αναγκών των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών γίνεται επιχειρηματική και «ατομική» υπόθεση. Ανοίγει ο δρόμος για την οριστική απαλλαγή του κράτους ακόμα και από τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, κάτι που άλλωστε το επιδιώκουν διακαώς (βλ. έκθεση Πισσαρίδη). Έχουμε πείρα από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στους ήδη «αυτονομημένους» τομείς της λειτουργίας του σχολείου (π.χ. καθαρίστριες κ.α.).

ΜΟΡΦΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ
ΟΧΙ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Γενικεύεται ο προσανατολισμός στις λεγόμενες δεξιότητες μέσα από την γενίκευση των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων αλλά και μέσα από τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα που ετοιμάζει το Υπουργείο. Με την επιλογή του διαφορετικού βιβλίου, ακόμα και ανάμεσα στα τμήματα της ίδιας τάξης ενός σχολείου, διογκώνονται οι ανισότητες, διαφοροποιείται ακόμα περισσότερο το τι μαθαίνει ο κάθε μαθητής (άρθρα 79 & 80). Ανοίγει ο δρόμος, τελικά, για το βιβλίο των «πολλών επιπέδων» για «καλούς», «μέτριους» και «κακούς» μαθητές, αφού κατά τη λογική του Υπουργείου «δεν παίρνουν όλα τα παιδιά τα γράμματα»!!! Οι ταξικές και μορφωτικές ανισότητες θεσμοθετούνται και με τη βούλα!

Η «αυτονομία» της σχολικής μονάδας επεκτείνεται και σε πλευρές του σχολικού προγράμματος, της αξιολόγησης των μαθητών ανάλογα με το επίπεδο τους και με σκοπό την κατάταξη και την εξώθηση σε «πολλαπλές εκπαιδευτικές διαδρομές» βλ. ανήλικη εργασία από τα 15! Διαφοροποίηση εισάγεται ακόμα και στην κατανομή των μαθητών στα τμήματα (άρθρα 81 & 85) ανοίγοντας ξεκάθαρα το δρόμο για «επίπεδα» στις τάξεις ακόμα και εντός του ίδιου σχολείου. Τα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων – η «Ελληνική PISA» - θα αξιοποιούνται για την εφαρμογή ακόμα πιο σκληρών αντιεκπαιδευτικών μέτρων (άρθρο 97) για την κατάταξη των σχολείων σε λίστα, για την αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση των σχολείων.