Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Κ. Παπικινός :Όπου γάμος και χαρά η Συρίζω πρώτη

Αρθρογράφος: ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΙΚΙΝΟΣ μέλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Κέρκυρας

Προσωπικά: Είμαι αντίθετος - καθέτως, οριζοντίως και διαγωνίως – με την εκποίηση του αερολιμένα μας (αποκρατικοποίηση, παραχώρηση σε ιδιώτες).
  
Προσωπικά: Είμαι πρόθυμος να συμμετάσχω σε κάθε κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας της οποίας είμαι μέλος, προκειμένου να αποτρέψουμε την παραχώρηση μιας ιδιαίτερης σημασίας, στρατηγικού τομέα οικονομικής ανάπτυξης και ασφάλειας με ότι αυτό συνεπάγεται για τα τοπικά λαϊκά συμφέροντα, όπως και κάθε άλλη απόπειρα εκποίησης εθνικού μας πλούτου.

Προσωπικά:Τάσσομαι και θα παλεύω για μη εκποίηση αλλά αξιοποίηση του εθνικού μας πλούτου μέσα από ένα κεντρικό σχεδιασμό και προγραμματισμό οικονομικής ανάπτυξης που θα υπηρετεί τα λαϊκά στρώματα μέσα από εργατικό έλεγχο.
   
Προσωπικά: Πέφτω από τα σύννεφα όταν η κινητοποίηση αυτή δεν προκαλείται από θεσμικούς φορείς στα πλαίσια συλλογικών αποφάσεων, ώστε να επιδιώκεται και επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή μαζικοτητάτης, αλλά από μεμονωμένους πολιτικούς παράγοντες – με πρόταξη μάλιστα του ονοματεπωνύμου και όχι της θεσμικής ιδιότητας- και με κοινό παρανομαστή την κομματική ένταξη τους στο ΣΥΡΙΖΑ.
    

Προσωπικά: Αλήθεια, τι εξυπηρετεί άραγε η δήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από την ΔΕΘ όταν ισχυρίζεται ότι ερχόμενος στην εξουσία, θα επανεξετάσει όλες τις συμβάσεις ιδιωτικοποίησης ως προς τη νομιμότητά τους; 
    
Προσωπικά: Μένω μάλιστα  έκπληκτος όπου αυτή η πρωτοβουλία , με διαστάσεις ιδιωτικών καπρίτσιων, καταστρατηγεί και παρακάμπτει ήδη ειλημμένες αποφάσεις και μάλιστα ,θεσμικών πολιτικών οργάνων, όπως το Δημοτικό Συμβούλιο Κέρκυρας, για τα οποία υποτίθεται ότι κόπτονται…
     
Προσωπικά:Γνωρίζω ότι φαρδιά-πλατιά τα ονοματεπώνυμα των καλούντων είθισται να τυπώνονται σε προσκλητήρια γάμων-βαπτίσεων και λοιπές οικογενειακές χαρές, άντε και από κάποιο πονηρούλη κοινοτάρχη σε εθνικές επετείους και τα λαϊκά πανυγήρια.
  
Αλλά σε δημόσια κεντρική Παγκερκυραική εκδήλωση για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που εξελίχθηκε σε συνάθροιση ολίγων τεθλιμμένων συγγενών και φίλων, Ε! Αυτό πρώτη φορά, το ζώ και το υφίσταμαι (Προσωπικά…)
   
Τι να πούμε; Αν δεν είμαστε για κλάματα, σίγουρα είμαστε για τα πανηγύρια 
 (των επενδυτών….)!